എന്താണ്‌ കല, കലയും ജീവിതവുമായുള്ള ബന്ധം? ഇത്തരം ചോദ്യങ്ങൾക്ക്‌ വിശ്വോത്തരരായ കലാകാരരും കലാചിന്തകരുമൊക്കെ വിവിധ തലത്തിലുമുള്ള ഉത്തരങ്ങളും വിശദീകരണങ്ങളും നൽകിയിട്ടുമുണ്ട്‌. യാഥാർഥ്യങ്ങളുടെ ആഴങ്ങളിലേക്കിറങ്ങുമ്പോൾ ജീവിതമുഹൂർത്തങ്ങളെക്കുറിച്ച്‌, കലയുടെ പൊരുളിനെക്കുറിച്ച്‌ ലിയോ ടോൾസ്‌റ്റോയ്‌ പറയുന്നതിങ്ങനെ‐ യഥാതഥമായ അനുഭവങ്ങളെ സ്വാംശീകരിച്ചുകൊണ്ട്‌ അന്യർക്ക്‌ അനുഭവേദ്യേമാകുംവിധം ശബ്ദം, രൂപം, രേഖകൾ, വർണം, ചലനം ഇവയിലൂടെയുള്ള ആവിഷ്‌കാരങ്ങളാണ്‌ കല. യഥാതഥമായതിന്റെ പുനഃസൃഷ്ടി, വികാരവിചാരങ്ങളുടെ ഭാവപ്രകടനം എന്നിങ്ങനെ വിവിധ രീതിയിൽ കലയെ വിശകലനം ചെയ്യുന്നു. കലയുടെ പൂർണത നാമറിയുന്നത്‌ നമ്മിൽ സൃഷ്ടിക്കുന്ന പ്രതിസ്‌പന്ദനങ്ങളിൽ നിന്നാണ്‌. ഇത്തരത്തിൽ കലാവിഷ്‌കാരങ്ങളിലൂടെയുള്ള സ്വപ്‌നസഞ്ചാരമാണ്‌ കലയിലൂടെ പ്രവഹിക്കുക.
ഇവ്വിധം കലയെ വിശദമാക്കുമ്പോഴും വിശകലനം ചെയ്യുമ്പോഴും കല സാമാന്യജനങ്ങളിലേക്ക്‌, പ്രത്യേകിച്ച്‌ വിദ്യാർഥി/യുവജനങ്ങളിലേക്ക്‌ എന്ന ദൗത്യമാണ്‌ പ്രധാനം. നമ്മുടെ സംസ്ഥാന സർക്കാർ സംവിധാനങ്ങളും സാംസ്‌കാരിക‐കലാസ്ഥാപനങ്ങളും വിദ്യാർഥികൾക്കും യുവജനങ്ങൾക്കുമൊപ്പം സഞ്ചരിക്കുന്നുമുണ്ട്‌. എന്നാൽ ഇന്ന്‌ സർഗാത്മകമായി ചിന്തിക്കുകയും പ്രവർത്തിക്കുകയും ചെയ്യേണ്ടുന്ന ഒരുകാലത്ത്‌ നാം ജീവിക്കുമ്പോഴാണ്‌ കലാവിദ്യാഭ്യാസത്തിന്‌ പ്രസക്തിയേറുന്നത്‌.
സാഹിത്യമടക്കം എല്ലാ കലകളുടെയും അന്തർധാര ആശയവിനിമയമാണ്‌. സാഹിത്യം പ്രത്യേകമായി നിൽക്കുന്നത്‌ ഭാഷയുടെ ആവരണമുള്ളതുകൊണ്ടാണ്‌. എന്നാൽ ചിത്ര‐ശിൽപകല സാർവദേശീയമായ ഭാഷ ഉൾക്കൊള്ളുന്ന കലാരൂപമാണ്‌. ഭാഷയുടെ സ്വാധീനം ഒഴിച്ചുള്ള എല്ലാ കലാരൂപങ്ങളും ലോകത്തെവിടെയും ആസ്വദിക്കാനും സംവദിക്കാനുമാവുന്നു. അതുകൊണ്ടുതന്നെയാണ്‌ ഒരു രാജ്യത്തിന്റെ അല അവിടത്തെ സംസ്‌കാരത്തിന്റെ കണ്ണിയാകുന്നത്‌‐ സാർവജനീനമായ സത്ത ഉൾക്കൊള്ളുന്നത്‌. ജീവിതവീക്ഷണം, കാല‐ദേശ ദർശനങ്ങൾ, പാരമ്പ്യം ഇവയൊക്കെ ചേർന്ന ജീവിതശൈലിയുടെ ഭാഗമാകുന്ന സംസ്‌കാരം കലയിലൂടെയാണ്‌ ജനമനസ്സിലെത്തുന്നത്‌. കല അഭ്യസിക്കുന്നവരിൽ നിന്നുള്ള പ്രധാന ഉൽപന്നം സംശുദ്ധമായ ആശയവിനിമയമാണ്‌.
ഇന്ത്യയിൽ സ്വാതന്ത്ര്യാനന്തരമുള്ള പാഠ്യപദ്ധതികളിൽ വലിയ മാറ്റങ്ങളുണ്ടായി. സ്‌കൂളുകളിൽ കലാപഠനത്തിലും തൊഴിലധിഷ്‌ഠിത വിഷയപഠനങ്ങൾക്കും അക്കാലത്ത്‌ അവസരമുണ്ടായി. സർഗാത്മകതയിലൂന്നിയ സ്വാശ്രയത്വം, ശാസ്‌ത്രബോധം, വിഷയങ്ങളുടെ ഇഴചേരൽ ഇവയുടെ അടിസ്ഥാനത്തിലായിരുന്നു പുതിയ ആശയങ്ങൾ രൂപപ്പെട്ടത്‌. ദേശീയതലത്തിൽ സ്‌കൂളുകളിലെ പഠനസമ്പ്രദായവും ശാന്തിനികേതനടക്കമുള്ള ചിത്ര‐ശിൽപകലാ സ്ഥാപനങ്ങളുടെ പ്രവർത്തനങ്ങളിലും പുതുചലനങ്ങളുണ്ടാവുകയും പുതിയ കലാസ്ഥാപനങ്ങൾക്ക്‌ തുടക്കമാവുകയും ചെയ്‌തു. എന്നാൽ കേരളത്തിൽ ഈ രംഗത്ത്‌ മാറ്റങ്ങളുണ്ടായില്ല. ഘട്ടംഘട്ടമായ വികാസപരിണാമങ്ങളിലൂടെയാണ്‌ കലാവിദ്യാഭ്യാസമേഖല ഇന്ന്‌ കേരളത്തിൽ സജീവമായിട്ടുള്ളത്‌.
സ്‌കൂൾ വിദ്യാഭ്യാസകാലത്തെ കലാപഠനം, ഫൈൻ ആർട്‌സ്‌ കോളേജുകളിലെ പഠനം, പൊതുവായ കലാപഠനം ഇങ്ങനെ കലാപഠനത്തെ തരംതിരിക്കാമെങ്കിലും ഔചിത്യത്തോടെയുള്ള പ്രകൃതിപഠനവും നിരീക്ഷണപാടവവും പൊതുവായി ഉണ്ടാവണം‐ സർവതോന്മുഖമായ സർഗാത്മകതയ്‌ക്ക്‌ ഇവിടെ വ്യക്തിയുടെ വികാസം മാത്രമല്ല വിജ്ഞാനവികാസം കൂടിയാണ്‌ സംഭവിക്കുക. നിർമിതബുദ്ധിയുടെയും സർഗാത്മക വൈകാരികതയുടെയും ഇന്നത്തെ കാലത്താണ്‌ കലാപഠനം അവശ്യഘടകമാകുന്നത്‌. കലാപഠനം ജീവിതവിജയത്തിന്‌ സഹായകമാവുന്നതോടൊപ്പം ക്രിയാത്മകമായ പ്രായോഗികബുദ്ധിയോടെ പ്രവൃത്തികളെ സമീപിക്കാനാവുകയും ചെയ്യുന്നു. അപ്പോൾ സർഗാത്മകത ആത്മവിശ്വാസത്തോടെ നമ്മോട്‌ ചേർന്ന്‌ നിലകൊള്ളും. ഭാവനയും ധിഷണാശക്തിയും പ്രശ്‌നങ്ങളെ നേരിട്ടു മുന്നേറാനുള്ള കഴിവും കലാപഠനത്തിലൂടെ ആർജിക്കുന്നു. ബുദ്ധിയും ശാസ്‌ത്രത്തിന്റെ കൃത്യതയും സന്തോഷവും സമാധനവും മാനവികതാബോധവുമൊക്കെ ഉണർത്തുവാനും കലാപഠനങ്ങൾക്ക്‌ ഒരു പരിധിവരെ കഴിയും. മണ്ണിനെ തൊട്ടറിയുന്ന ശിൽപകല പ്രകൃതിയെ അനുഭവിച്ചറിയുന്നു. ഏത്‌ അറിവും ദൃശ്യഭാഷയിലേക്ക്‌ മാറ്റാനുള്ള പ്രായോഗികവിജ്ഞാനം കലാപഠനത്തിലൂടെ സ്വരൂപിക്കുക എന്നത്‌ പ്രധാനമാണ്‌.
കലാപഠനം നടത്തുന്ന വിദ്യാർഥികൾക്കൊപ്പം പൊതുസമൂഹം, കുടുംബാംഗങ്ങൾ, സ്‌കൂൾ അധ്യാപകർ ഇവരുടെ ചേർത്തുപിടിക്കലും അനിവാര്യമാണ്‌. കലാപ്രവർത്തനങ്ങളിലൂടെ കുട്ടികളിൽ രൂപപ്പെടുന്ന ക്രിയാത്മകമായ കലയെയും കലാവിഷ്‌കാരങ്ങളെയും പൊതുസമൂഹവും അറിയേണ്ടതുണ്ട്‌. ഇത്തരത്തിൽ കുട്ടികളുടെ രചനകൾ കാണാനുള്ള വേദിയും പൊതുജനങ്ങളുമായി ബന്ധപ്പെട്ട പങ്കാളിത്ത കലയും രൂപപ്പെടണം. സ്‌കൂൾ‐കോളേജ്‌ തലങ്ങളിൽ കലാചരിത്രമുൾപ്പെടെ പ്രദർശിപ്പിക്കുന്ന ആർട്ട്‌ ഗ്യാലറികളുണ്ടാവണം. സ്‌കൂളുകളിൽ ശിൽപോദ്യാനത്തിനും സാധ്യതകളുണ്ട്‌. അതത്‌ പ്രദേശത്തെ പ്രധാന ചരിത്ര സാംസ്‌കാരിക‐രാഷ്‌ട്രീയ വിഷയത്തെ അധികരിച്ച്‌ ശിൽപം നിർമിക്കുകയും അതോടൊപ്പം വൃത്തിയുള്ള ഹരിതാന്തരീക്ഷം സൃഷ്ടിക്കുകയും ചെയ്യാനുമാവും. ഒരു ശിൽപിയുടെ നേതൃത്വത്തിൽ കുട്ടികളുടെ പങ്കാളിത്തത്തോടെയുള്ള ശിൽപനിർമാണം, ഒരു വിഷയത്തെ ആശയങ്ങളുമായി ബന്ധപ്പെടുത്തിയുള്ള രൂപനിർമാണങ്ങൾക്ക്‌ കുട്ടികളെ വഴിയൊരുക്കുന്നു. ആർട്ട്‌ ഗാർഡൻ തന്നെ പഠനഭാഗങ്ങളുമായി ബന്ധപ്പെടുത്തി നിർമിക്കാം. അതുപോലെ ലാബുകളെയും സർഗാത്മക മേഖലയാക്കി മാറ്റാം. ക്ലാസിൽ പഠിക്കുന്ന മറ്റ്‌ വിഷയങ്ങളുമായി കലാവിഷയങ്ങളെ എങ്ങനെ ഇഴചേർക്കാനാവുമെന്ന്‌ കുട്ടികൾ ചിന്തിക്കണം‐ അധ്യാപകരുടെയും രക്ഷാകർത്താക്കളുടെയും സഹായത്തോടെ അത്‌ പ്രാവർത്തികമാക്കണം.
പ്രകൃതിദുരന്തങ്ങൾ, പ്രകൃതിചൂഷണങ്ങൾ, ഋതുമാറ്റങ്ങൾ ഇവയെപ്പറ്റിയുള്ള അറിവുകൾ കലാഭാഷയിലൂടെ അവതരിപ്പിക്കുമ്പോൾ കല കൂടുതൽ പൊതുസമൂഹ സ്‌പർശിയായി സാമാന്യജനങ്ങളിലേക്കെത്തുകയും ചിത്രങ്ങൾ കാണാനും കൂടുതലറിയാനും അവർക്കും താൽപര്യമുണ്ടാവുകയും ചെയ്യുന്നു. കുട്ടികളിൽ/യുവാക്കളിൽ ലഹരിയടക്കമുള്ള ബന്ധങ്ങളിൽനിന്ന്‌ മാറി സാമൂഹ്യബോധം, പൊതുബോധം, സഹിഷ്‌ണുത, നല്ല കുടുംബ അന്തരീക്ഷം, മാനവികതാബോധം തുടങ്ങിയ നല്ല ചിന്തയിലേക്ക്‌ നയിക്കാൻ കലകൾ സഹായിക്കുമെന്നതിൽ സംശയമില്ല. അതിലേക്കുള്ള ഏറ്റവും ആനന്ദപ്രദമായ രീതിശാസ്‌ത്രം കലയിലാണുള്ളത്‌. കലയിലൂടെ അവർ പ്രപഞ്ചത്തിലേക്ക്‌ പടർന്നുകയറട്ടെ.
നമ്മുടെ സർക്കാർ സംവിധാനങ്ങളും സാംസ്‌കാരിക കലാസ്ഥാപനങ്ങളും വിദ്യാർഥികൾക്കൊപ്പം സഞ്ചരിക്കുന്നുമുണ്ട്‌. കലാപഠനം ലഭിക്കാൻ കഴിയാത്ത കുട്ടികൾക്ക്‌/യുവജനങ്ങൾക്ക്‌ പഠനത്തിനുള്ള സൗകര്യവും സർക്കാർ ഒരുക്കുന്നുണ്ട്‌. പഞ്ചായത്ത്‌, കോർപറേഷൻ മേഖലകളിൽ സംസ്ഥാനത്താകെ സാംസ്‌കാരികവകുപ്പിന്റെ കീഴിൽ ഫെലോഷിപ്പ്‌ കലകകാരരെ ഉൾപ്പെടുത്തി സാംസ്‌കാരിക ഇടങ്ങൾ, ലൈബ്രറികൾ എന്നിവിടങ്ങളിലൂടെ സംഗീതം, ചിത്ര‐ശിൽപകല, നാടകം, നൃത്തം, നാടൻപാട്ട്‌ എന്നിവ സൗജന്യമായി പഠിക്കാനുള്ള സൗകര്യവും ഒരുക്കിയിട്ടുണ്ട്‌. അത്‌ പ്രയോജനപ്പെടുത്തുക എന്നതാണ്‌ പ്രധാനം. l
